Demokrasi, bir anda ortaya çıkmış ve isteyen her toplumun hemen gerçekleştirebileceği bir yönetim ve yaşama biçimi değildir (Kuzgun, 2002).
Öyle olsaydı, bugün ekonomik, teknolojik ve iletişim araçları alanındaki gelişmelere bakarak Arap ülkelerinde de demokrasi kısa sürede kurulabilirdi. Genel anlamda demokrasi, azınlıkların çoğunluk haline gelebilme hak ve olanağının bulunduğu bir çoğunluk yönetimidir. Ama bu çoğunluğun baskısı demek değildir. Baskı demokrasiyle uzlaşmaz (Kongar, 1993).
Demokrasinin istenen nitelikleri taşıması için, demokratik yönetimin kurallarının ve işleyişinin ussal, bilimsel ve evrensel insan haklarına ve hukuka uygun işlemesi gerekir (Başaran, 1986).
Ortaya çıkan toplumsal ve bireysel çatışmaları yönetmenin en etkili yolu demokrasiyi bütün kurum ve kuralları ile yaşama geçirmektir. Çatışma ortamında demokrasi, bireylerin ve grupların birbirlerini görmelerini sağlayarak, demokratik yaşam duygusunu geliştirir (Güneş, 2002).
Demokrasi kavramının temelinde egemenliğin halka dayanması, iktidarın halk tarafından belirlenmesi ve halkın istemleri doğrultusunda çalışması anlayışı yatar (Gündüz ve Gündüz, 2002).
Demokrasi, en genel tanımıyla halkın kendi kendini, kendisini için yönetmesidir. Demokrasi, halk anlamına gelen “demos” ile egemenlik ve iktidar anlamına gelen “kratos” sözcüklerinden oluşan, Latince kökenli bir kavramdır. Genel anlamda doğrudan demokrasi (Marksist) ve temsili demokrasi (batılı) olmak üzere iki uygulama biçimi bulunmaktadır (Singleton, 2002).
Batı demokrasisi parlamentonun, çok partililiğin ve seçimin araç olarak kullanıldığı çoğulcu bir anlayıştır. Bu anlayışa göre; düşünceler somut ve suç sayılan eylemler yoluyla devlete karşı açık ve mevcut bir tehlike halini almadıkça özgürdür. Düşünceler özgürce açıklanmalı ve örgütlenmelidir.
Düşünce suçu diye bir şey söz konusu olamaz. Marksizm’e göre ise batı demokrasisi gerçek değil, biçimsel bir demokrasidir. İşçi sınıfı batı demokrasisini kullanarak yeni bir demokrasi biçimi oluşturacak ve sosyalist devrimle gerçek demokrasi kurulacaktır (Tanilli, 1997).
Kaynak: Demokrasi ve İnsan Hakları Eğitimi – İdris Şahin
Bir yanıt bırakın